kır çiçekleri

gün sepya
sesleri karışıyor çocukların sokağa
penceremi açıp topluyorum gülüşlerinden
başak sarısı saçları belinde dans ediyor bir çiçeğin
başka bir çiçeğin peşinden koşturuyor sevinçle

geniş bir bahçede gürleşiyor kökleri
kokusu dağılıyor yeryüzüne örgülerinden
bulutları iple çekiyor gözlerim
doluyor genzime Narin bir bakış
ve yanaklarımda mızıkçı yağmurlar

zarifçe çalıyor göğsümün zili
haydi çocuklar herkes içeri