Yalnızca sessizliği bilenler nihai hakikate yaklaşabilir. Kimse kimseye hakikati getirmemiştir ve sessizliğin ne olduğunu bilmediği müddetçe de kimse kendini nihai hakikate erdiremez. Kendimizi yirmi dört saat boyunca konuşmaya kaptırmış durumdayız. Bir süre sessiz kalma fırsatımız olsa bile, sessizliğin kendisi sanki birçok soruna yol açıyormuş gibi geliyor bize; huzursuzlaşıyoruz ve zamanı nasıl geçirebiliriz diye endişe ediyoruz.