Camiye gittiğimizde Müslümanız ama camiden dükkâna geçtiğimizde kapitalist. Ne kadar garip; sanki camide uyduğumuz Allah ile bize iş yerinde yalanı, haramı, faizi, insanları dolandırmayı yasaklayan Allah aynı Allah değilmiş gibi.

Ya Rab! Kalbimin dağınıklığından sana sığınırım.(Ebud Derda)

Biz "müsait zaman Müslümanları" namazımızı işimize feda ediyoruz.

Allah'ı tercih etmeden ölünür mü?

Allah'a yaklaşmak, O'nu (cc) bilmekle yani marifetullah ile mümkündür. Marifetullah, önümüze çıkan seçeneklerde sürekli Allah'ın yolunu tercih etmemiz sonucunda O'nunla (cc) aramızdaki perdenin aralanmasına, kalben imanının terakki etmesine denir.

İmtihanda olduğunu ve her şeyin bir gün biteceğini unutma. Başına gelenleri öyle karşıla ki derdin sabrına hayran olsun.

Burası dünya! Mutlulukların diyarı değil, dayanmaların, diş sıkmaların diyarı. Ücret diyarı değil, cüretsizlerin diyarı. Belki de onlara sabretmenin diyarı bu diyar.

Kim ki Allah'ın mehabetinden, ondan duyduğu haşyet ve korkudan dolayı bütün ağyarı elinin tersiyle itiyorsa işte esas ve gerçek şekilde hürriyetini eline almış insanlar onlardır.

"Değer mi dünyayı böyle tartma hamlığına, değer mi ahireti dünya ile tatma hamlığına?"

Zaten şu da var ki, aynı mucizeyi bütün insanlara göstermek ya da zorlamak derecesinde bir açıklıkla göstermek imtihan sırrını ortadan kaldırır. Çünkü akla kapı açıp, iradeyi elinden almamak İslâmiyet'in bir metodolojisidir.