"Kullarım üzerinde senin hiçbir saltanatın olamaz." Kulun üzerinde yüce sultanın kulluk damgası olduğu zaman, zayıf, hasis ve alçak şeytan ona musallat olamaz, gizli veya açıktan onu herhangi bir belaya uğratamaz. Günah işlemeye niyetlenen kalbe de musallat olamaz, hevay-i nefsine uyacağı zaman, dış duyguları üzerinde de bir tesiri olamaz. İşte o zaman o kul şöyle bir nida duyar:
"Nefsinin heva ve hevesinden vazgeçen ve hakka uyup doğru yolu bulan kulu biz böyle güzel hale getiririz." O kul hakkında melekut alemindekiler tartışmaya başlarlar ve adı "Azim" olarak anılır.
Kelam-ı Kadim`de Yüce Allah, o kulu ile övünür. O kul, Kur`an okuduğu zaman şeytanın uydurmasından ve batıl şeylerden korunur.