Kendi Gök Kubbemiz

Yahya Kemal, en gu?zel şiirlerini 20. yu?zyılda yazmıştır. Bu bakımdan da Tu?rk şiirine gu?çlu? bir ses ve soluk getirmiştir. Ona go?re şiir, her şeyden o?nce dil, istif ve ahenktir. Yahya Kemal şiirlerinde tarihimizi, musikimizi, deg?erlerimizi, bu?tu?n ku?ltu?r varlıklarımızı, medeniyetimizi ideolojiye bulamadan en gu?zel şekilde ve sanat olarak işlemiştir.

Kendi Go?k Kubbemiz, yaşadıg?ı ana ruhunu yansıtan bir milletin yeri ve go?g?u?yle bu?tu?n bir du?nyanın terennu?mu?du?r. Bu du?nyada “Su?leymaniye`de Bayram Sabahı”, rindlik, ufuk, aşk, musiki, “Erenko?yu?`nde Bahar” ve vatan vardır. İstanbul`un fethinin bize kazandırdıg?ı “Mihriya?r” salınarak Bog?aziçi`nde dolaşır. Onun şiirleriyle geçmiş, içimizde yaşar. Biz, atalarla buluşur ve geleceg?e kanat açarız. Yahya Kemal bize, geçmişi gu?nden ve gelecekten ayırmadan onunla iç içe sunar. Bu sunuşta beşerî zaaflardan çok insanî deg?erler o?ne çıkar.

Gönlüm, dilim, kanım ve mizacımla sizdenim

Dünya ve ahrette vatandaşlarım benim