Hak Dostlarının Örnek Ahlakından 1

Altınoluk Dergisinde yayınlanan “Hak Dostlarının Örnek Ahlâkından” adlı yazı serisinin ikinci kitabı da tamamlandı. Tıpkı birinci ciltte olduğu gibi elinizdeki bu ciltte de İslâm ahlâkının birçok esâsını, Kur?ân ve Sünnet ışığında, peygamberler, ashâb-ı kirâm, selef-i sâlihîn ve Hak dostlarının hayatlarındaki misalleriyle ifâde edilmeye çalışıldı. Hak Dostlarının Örnek Ahlakından-2 adlı o eserle ile ilgili, Muhterem Osman Nuri Topbaş Hocaefendinin bu nadide eserinin önsözünde şu satırlara yer verilmiş; ``Bizler bu imtihan âlemine mârifet ve ubûdiyet için, yani Cenâb-ı Hakk?ı tanımak ve O?na kullukta bulunmak için gönderildik. Bu hususta elimizden tutup bizlere yol gösterecek olan en büyük rehberimizse, Peygamber Efendimiz`dir. O, Rabbimizin bizlere emrettiği kulluğun mâhiyetini îzah eden bir fiilî kıstas ve emsalsiz örnek şahsiyettir. Bu itibarla Cenâb-ı Hakk?ın muhabbet ve rızâsına giden yol, “HZ. PEYGAMBER’E MUHABBETLE İTAAT”ten geçmektedir. Yani Cenâb-ı Hak kendisine muhabbeti, O?na candan aziz bir muhabbetle itaat şartına bağlamıştır. Zira O, kendi hevâ ve hevesinden konuşmaz. O?nun her hâl ve hareketi; vahyin şerh ve îzâhı demektir. O?nun mübârek sîreti, kalb-i pâkine indirilmiş olan Kur?ân hakîkatlerinin hayata aksetmiş hâlinden ibârettir. Ümmet-i Muhammed olarak bizler de O?nun nurlu izinden gidebilmek ve O?nun ahlâkıyla ahlâklanmak için “KUR’ÂN EHLİ OLMAK” mecbûriyetinde­yiz. Zira Hazret-i Âişe c vâlidemizin ifâdesiyle; O?nun ahlâkı Kur?ân?dır. İç dünyamızı O?nun gönül dokusundaki hissiyât ile tezyîn edebilmek için, evvelâ Kur?ân-ı Kerîm?in feyz ve rûhâniyeti altında bir mânevî tahsil ve terbiyeye muhtâcız. Samimi bir gönülle Kur?ân-ı Kerîm?in mânâ iklîmine girerek onun sır ve hikmetlerini lâyıkıyla tefekkür edebilen bir mü?min, her şeyden önce Rabbimizin sonsuz kudret ve azameti karşısında kendi “HİÇLİK” ve acziyetini idrâk eder. Hâlis bir kulluk hâli de ancak bu şekilde tahakkuk eder. Hakk?a kullukta mesâfe almak, böyle bir gönül kıvâmına ulaştıktan, yani “hiçlik” hâline erdikten sonra başlar. Nitekim Hak dostu büyük şahsiyetler de hiçlik dergâhı bir gönle sahip olduktan sonra mânevî zirvelere çıkabilmişlerdir. Hakk?a kulluğu lâyıkıyla idrâk edebilmenin en mühim şartı; her an ilâhî kameraların önünde bulunduğumuzu, Rabbimizin bizi her an gördüğünü, hattâ bizimle beraber olduğunu bilmektir. Yani “MAİYYET: ALLAH İLE BERABERLİK” şuuruyla gönlümüzü mânen diri ve zinde tutarak hâl ve hareketlerimize çeki-düzen verebilmektir.