Gambara

Balzac, İnsanlık Komedyası`nın bu bölümünde gerçek`e her zamankinden çok daha fazla yaklaşıyor. Paolo Gambara, Balzac`ın en somut karakterlerinden birisi, cehennemden ve cennetten dünyaya kaçırdığı enstrümanlara, müziğin yavaş yavaş birleştirdiği 19. Yüzyıl Avrupa`sından geleceğin dünyası için en "esaslı" operasını yapmaya kalkışıyor. Grotesk bir atmosferde geçen ve trajediyle sonlanan, bu büyük şiirde karşılaştığınız her tını aslında, Balzac`ın sanatın her alanına duyduğu büyük tutku, özellikle müzik için beslediği akıl almaz bir hırs. Böylece, içinde Kudüs ve (Hz.) Muhammed temalı operaların da bulunduğu Üçleme`nin tasarlanması esnasında, Gambara`nın kendinden geçip soluğunun kesilmesi, kelimelerin sayfalardan fırlayarak, duvarlara çarpıp geri dönmesi, romanı bütünüyle bir senfoniye dönüştürmüş. Gizli Başyapıt ile birlikte okunabilecek bu roman, bize Balzac`ın, ne kadar Gambara olduğunu düşündürtüyor. Hatta, kuşkuları ortadan kaldıralım: Balzac, Gambara`nın ta kendisi!