Kitabı değerlendirin
0
Takip
0
Beğeni
6
Okuma
79
İzlenme
Tanıtım Yazısı
“İyi şeyler unutulmaz, seni unutmayacağım.”
Stefan Zweig, 1920’lerde yazdığı Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu’nda karşılıksız bir aşkın sahibi kimliksiz bir kadının yaşadıklarını anlatır. İsimsiz bu genç kadın, kendisinden habersiz olan sevgilisine bu uzun mektupta, tanıştıkları ilk günden itibaren yaşadıklarını anlatır. Ömür boyu süren suskunluğun ve saklanmanın sabrını takdir ederken, okur olarak bu kadını tanımadığımız gibi, mektubu okuyan sevgilisi de onun hiç farkına varmamıştır. Hiçbir zaman bilinmemenin yarattığı silinmişlik hissi sayesinde derin psikolojik yönü ve insanın sevgi duygusundan hareketle en dehliz yönlerini, saplantılarını keşfedebildiğimiz bu kısa ama etkileyici eser, Zweig’ın edebi yeteneğiyle birlikte edebiyatımızda unutulmaz bir yere sahip olmuştur. Zweig yazınının başarısını bilen her okur, onun diğerlerine nazaran daha az bilinen bu eserini de hayranlıkla okuyacaktır.
Stefan Zweig, 1920’lerde yazdığı Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu’nda karşılıksız bir aşkın sahibi kimliksiz bir kadının yaşadıklarını anlatır. İsimsiz bu genç kadın, kendisinden habersiz olan sevgilisine bu uzun mektupta, tanıştıkları ilk günden itibaren yaşadıklarını anlatır. Ömür boyu süren suskunluğun ve saklanmanın sabrını takdir ederken, okur olarak bu kadını tanımadığımız gibi, mektubu okuyan sevgilisi de onun hiç farkına varmamıştır. Hiçbir zaman bilinmemenin yarattığı silinmişlik hissi sayesinde derin psikolojik yönü ve insanın sevgi duygusundan hareketle en dehliz yönlerini, saplantılarını keşfedebildiğimiz bu kısa ama etkileyici eser, Zweig’ın edebi yeteneğiyle birlikte edebiyatımızda unutulmaz bir yere sahip olmuştur. Zweig yazınının başarısını bilen her okur, onun diğerlerine nazaran daha az bilinen bu eserini de hayranlıkla okuyacaktır.
Tür: Roman
Yazar: Stefan Zweig
Yayınevi: Ren Kitap
ISBN: 9786052398418
Sayfa: 80s.
Kapak: Ciltsiz
Tarih: 2017
Kağıt Tipi: 2. Hamur
Topluluk Puanları (3)
5.0
33% (1)
4.0
33% (1)
0.0
33% (1)
İncelemeler ve Alıntılar
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu kitabı hakkında sen ne düşünüyorsun?
@dilekmeryem
Alıntı
16 gün
“Sana, beni asla tanımamış olan sana.”
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan Zweig
- Ren Kitap
- 2017
@huriyecap
İnceleme
1 ay
sen,
beni asla,
asla tanımayan,
bir su birikintisinin
yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan,
hep,
ama hep yoluna devam eden
ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde
bırakan sen,
kimsin ki benim için?
herkese yürümüşsün caddeler boyu, bana gelince yorulmuşsun... oysa ben...
O elleri milyonlarca elin arasından tanırdım... kimdim ki ben senin gözünde?
yüzlercesi arasından sadece birisi, sonrasız sürüp giden bir zincirde
tek bir serüven halkası.
belki de insan
her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla...
sizden benimle konuşmanızı rica ediyorum, çünkü kendi suskunluğumda boğulmak üzereyim...
dokuz yıl oldu
ve sesinin tek bir tonu değişmemiş...
bağışla beni,
eğer kalemimin mürekkebine
arada sırada bir damla acı da karışıyorsa,
evet bağışla...
insan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler
ve hiçbir şey olmaz. bekleyip durur insan.
hiçbir şey olmaz.
insan bekler, bekler, bekler...
şakakları zonklayana dek
düşünür, düşünür, düşünür...
hiçbir şey olmaz.
insan yalnız kalır... yalnız...
yalnız...
insanlar, insanlar, bana ne insanlardan ?
yaşın ilerledikçe
kimseyle uğraşasın gelmiyor,
kendini yetiştirememiş insanlardan
uzaklaşıyorsun..
nedenini bilmiyorum ama artık hissizleştim.
boğucu yalnızlık duygusundan
kimse beni çekip çıkarmıyor.
evde bir ölü yaşıyor,
fark etmiyor musunuz?
beni asla,
asla tanımayan,
bir su birikintisinin
yanından geçercesine yanımdan geçip giden, bir taşa basarcasına üstüme basan,
hep,
ama hep yoluna devam eden
ve beni sonsuz bir bekleyiş içerisinde
bırakan sen,
kimsin ki benim için?
herkese yürümüşsün caddeler boyu, bana gelince yorulmuşsun... oysa ben...
O elleri milyonlarca elin arasından tanırdım... kimdim ki ben senin gözünde?
yüzlercesi arasından sadece birisi, sonrasız sürüp giden bir zincirde
tek bir serüven halkası.
belki de insan
her şeyi içine atmaktan boğuluyor zamanla...
sizden benimle konuşmanızı rica ediyorum, çünkü kendi suskunluğumda boğulmak üzereyim...
dokuz yıl oldu
ve sesinin tek bir tonu değişmemiş...
bağışla beni,
eğer kalemimin mürekkebine
arada sırada bir damla acı da karışıyorsa,
evet bağışla...
insan sabahtan akşama kadar bir şey olmasını bekler
ve hiçbir şey olmaz. bekleyip durur insan.
hiçbir şey olmaz.
insan bekler, bekler, bekler...
şakakları zonklayana dek
düşünür, düşünür, düşünür...
hiçbir şey olmaz.
insan yalnız kalır... yalnız...
yalnız...
insanlar, insanlar, bana ne insanlardan ?
yaşın ilerledikçe
kimseyle uğraşasın gelmiyor,
kendini yetiştirememiş insanlardan
uzaklaşıyorsun..
nedenini bilmiyorum ama artık hissizleştim.
boğucu yalnızlık duygusundan
kimse beni çekip çıkarmıyor.
evde bir ölü yaşıyor,
fark etmiyor musunuz?
Bilinmeyen Bir Kadının Mektubu
Stefan Zweig
- Ren Kitap
- 2017
