Bedr-i Derun

Hande ortay, “Bedr-i Derun” kitabıyla, şiirin sonsuz denizine? açılıyor. Şiir bir tür “mavi yolculuktur” ve galiba gökyüzünün al?tındaki en güzel yeryüzüdür. Her? şair bu denize nasibince, hevesince ?bir damla ekler. Şiir biraz da bu yüzden vardır. Yedinci şiir kitabıyla bu? sonsuzluğa dalmak elbette cesaret ?ister. Arzuyla, telaşla yola çıkılır ?çoğu kez. Bu heyecan, bu arzu, şiirin olmazsa olmazlarıdır. Çünkü şiir, yazan kişiye, yani şairine ?adeta kalpten bağlı tek yazı türüdür. Bu nedenle alınyazısı da ?denilse yeridir. Hande Ortay da bu şiir kitabıyla, kıyıdan ?açılırken, bize bu heyecanı duyuruyor. Yolculuğunun kısa ?sürmeyeceğini, sonuna dek gideceğini hissettiriyor. Bu çok ?önemli… zira şiire bir kez bağlandıktan sonra onun ?teknesinden inmek çok zor, neredeyse imkansızdır. Hande ?Ortay’ın da bu denizde kendi şarkısını söyleyeceğine, kendi ?ıslığını tutturacağına ve tıpkı bu şiir kitabı “Bedr-i Derun” gibi,? yeni kitaplarıyla da bize yep yeni ve birbirinden güzel sözler, ?dizeler, şiirler göndereceğine inanıyorum.
Haydar Ergülen

Hande Ortay’ın dizelerinde aşıklar, dolanır dururlar hırçın suların mavinin laciverte çalan yoğunluğunda. Nice fırtınalar nice poyrazlar vurur mendireğin çatırdayan dallarına. Tam kırıldığı yerde bir an gelir bir liman bulamasa da, liman gibi dingin bir yer bulursunuz okyanusun tam ortasında. İşte sevgili Hande’nin şiirleri de öyle bir dinginliktir, limanına ulaşılamasa da okyanusun tam ortasında… üstelik yedinci şiir kitabıdır edebiyat okyanusunun son kıvrımında.
Bedirhan Gökçe

Hande Ortay’ın şiirlerini, her bir satırının bir cana dokunduğunu hissederek okudum. İnanıyorum ki; şair Hande Ortay’ın “şafaklarda öksüz kalan yüreğim!”, “benimle olmayan şenle yaşıyorum” gibi anlam yüklü veciz ifadeleri ebedileşecektir.
İrfan Erdoğan