Yaşar Kemal

Belki yıllarca sürecek bir savaş başlayacaktı. Fakir fıkara gene açlıktan kırılacaktı.

Ipıssız dünyada tek başına yüzer gibiydi.

"Dünyada kötülük yoktur. Kötülük uydurmadır. Dünyada iki türlü iyilik vardır. Işıktan bir değnek alın elinize, uzun bir değnek... Değneğin bir ucu çok parıltılı, bir ucu daha az parıltılıdır. İşte iyilikle kötülük arasındaki fark bu kadardır."

"Bir göz açıp kapayıncaya kadar... Bir ancık yaşadım, işte şimdi. İşte şimdi yaşıyorum. Ben gökyüzüne bakacağım. Gökte iki yıldız çatışacak. işte bütün bir ömür bu bir andadır."

"Ölüm bizi kurtarsa, öldürmek bizi kurtarsa şimdi ölürüz. Hem de toptan. Ölüm bizi kurtarmıyor, öldürmek de..."

"Baş döndürücü bir tattı eski günleri düşünmek bu dar, ölümlü zamanda."

"Bundan sonra, bu kadar sürünmeden sonra ne kaldı bizden? Artık hiçbir zaman kendimiz gibi ölemeyiz."

"Koca adamların çocukları dövdüğü, ötekilerin de bön bön baktığı bir ülke çürüktür, ölmüştür."

Yalanın gücü doğrunun güçsüzlüğünden değildir. Yalan teşkilat kurmuş, doğru yalnızdır. Yalanın geleneği var, senin doğrunun her gün yeniden yaratılması gerek. Her gün bir şafak çiçeği gibi yeniden açması gerek.

Türkçede bir söz vardır: Biri yer, biri bakar, kıyamet ondan kopar. Biri yiyor, milyonlar bakıyor, kıyametin kopmasını mı bekleyelim