Sophokles

IV. STASİMON
"Ey ölümlüler soyu,
sizin yaşamınız bir hiçtir benim gözümde.
Hiçbir insan yoktur ki büyük bir
mutluluğa erişsin
kendi kanısından öte
üstelik mutlu olduğunu sanırken
bir de elindekini kaybeder.
Senin yazgın büyük bir örnek,
ey bahtsız Oidipus,
Ölümlülerden hiçbirine gıpta etmemek
gerek."

Şiirsel bir tragedya. Karakterler ve anlatılmak istenen çaresizliği kelimelerde hissedebiliyorsunuz.

Olayın hikayedeki noktaya geleceğini söyleyen kehaneti önlemek için babası, Oidipus'u ölüme terk eder. Ancak efsane bu ya, Oidipus kurtulur ve tam da kehanete uygun şekilde hayatına devam eder.

Başka bir şehirdeki Polybos ve Dor Merope tarafından yetiştirilir. Bir gün sarhoş birisi kendisine evlatlık olduğunu söyler. Ailesine sorduğunda ise bunu şiddetle yalanlarlar. Yine de kahine giden Oidipus, annesiyle birlikte olacağını ve Babasını öldüreceğini öğrenir. Bu kaderden kaçmak için de ailesini terk eder. Bu eylem onu, gerçek ailesine ve kahinlerin söylediği o korkunç geleceğe iter.