Marcus Aurelius Alıntıları

Her şey fânidir, hatırlayan da hatırlanan da.

İnsan inzivaya çekilmek için kendi içinden, kendi ruhundan daha huzurlu, daha sakin hiçbir yer bulamaz.

Bedenin bu hayata direnirken, ruhun pes etmesi yüz kızartıcıdır.

Hiçbir koşula bağlı olmadan, içgüdüsel olarak yapılan bir eylem, akıllı bir canlı için kötüdür.

Her şey fânidir, hatırlayan da hatırlanan da.

Zamanın bir anını bile doğaya uygun geçir ve memnuniyetle ayrıl yaşamdan; tıpkı onu yaratan toprağa ve yetiştiren ağaca şükranlarını sunmak için olgunlaşınca yere düşen bir zeytin tanesi gibi.

“Kim ne derse desin ya da ne yaparsa yapsın, ben rengini yitirmeyen bir zümrüt olacağım.”

Yürekten gelmeyen bir şey söylemek saçmadır.

Hala hayattayken bir an evvel insan olmaya başla.

"Sana dürüst davranmak istiyorum," diyen birisi nasıl çürümüş ve sahtekârdır. Ey insan, sen ne yapıyorsun? Bunu söylemene gerek yok. Dürüstlük kendiliğinden anlaşılmalı. Yüzünde yazmalı, sesinde çınlamalı.