"Adam olmuşlar mıydı? En azından büyümüşlerdi işte! Dışarıdan bakıldığında adama benziyorlardı. Belki de erken yaşta kendi başına kararlar almak durumunda kalmış yetişkin adam kalıbındaki çocuklardı onlar."
Aslında henüz çocukluk yıllarını unutacak kadar yaşlandığımı düşünmüyordum ancak gerek bu kitabı gerekse ana karakteri çocuk olan diğer kitapları okuduğumda fark ettim ki bana çok yabancı geliyorlar. Hiç tanıdık bir iz bulamıyorum kitaplarda. Sanırım karakterlere hayat verenin de bir yetişkin olması büyük bir etki bırakmış. Çocuklar çocuk gibi değil de yetişkinin zorlamasıyla çocuk gibi hareket eden insanlar.
Verdikleri kararlar, yaptıkları planlar ve karakter gelişimleri o kadar kusursuz ki gerçekte olan çocukları anlamakta da zorlanıyorum.