Emile Zola

"Gelecek onun için havaya atılan bir paraya benziyordu. Yere yazı mı, yoksa tura mı düşeceği önceden belli değildi."

"Yaşam bazen o denli ağır geliyor ki, insan hemen çekip gitmeyi diliyor."

"Çocuk yapmak marifet değil, hüner ona bakmakta."

"Papazlar o anlattıklarına kendileri inanmış olsa, daha az yiyip daha çok çalışarak yukarıda kendilerine daha iyi bir yer tutmaya uğraşırlardı... Yok azizim, yok; bir kez öldün mü, her şey bitti demektir."

"Insan, hayvan gibi yerlerde süründüğü zaman, hiçbir vakit elde edemeyeceği şeyleri kendisine veren tatlı bir yalan bulmalıydı yaşamında."

"Ne diyeyim... Bu kör olası dünyayı önüne katıp götürecek olan o gerçek ve adalet kasırgası bir türlü gelmedi diyorum."

"Hakkı ödenmeyen, aşağılanan, adaletsizce paylaştırılan emek, insanın asil, mutlu ve zinde yanı olması gerekirken bir işkenceden, bir ayıptan ibaret kalıyordu."

"Işcinin evinde olduğu gibi, köylünün evinde de, onursuzluğun sillesini yemiş, adeta yağ lekesi gibi her yere yayılmış, zincire vurulmuşçasına bilek gücüne bağlanmış halde kölenin kendisini dahi beslemeye kafi gelmeyen o lanetli emek vardı."

"Paranın zehirlediği ölümden sadece öfke doğar. Tabutların üzerinde dövüşülür."

"Bu, üzerinde güneşin parladığı bir ölüm, kırların dinginliğinde sonsuz bir uyku olacaktı."