Abdullah Galib Bergusi

Esir bir şehrin acıya yutkunan şairiyim.
Vakitsiz kurşunlar yağıyor gökten.
Kırıldı güvercinlerin beyaz kanatları.
Bedenim ateş...
Kemiklerim toz...
Ruhumda şiddetli yara parçaları...

Haddini aşan düşman,
Korkaktı ve de zalim.
Çocuk bombalayan şeytan-ı lain....
Muhkem bir kalbe işlemez kurşun.
Güvendik semadan gelecek zafere.
Rücû ettik Mevlâ'ya ve merhametine.

Şimdi zeytin ağaçların küs,
Göğün ağlamaklı,
Kan kokan sokakların, yolların harlı
Ezan sesidir saran yaraları...

Filistin, gönlü prangalı değilsin.
Filistin, düşmanlar önünde eğilsin.
Şahinler gibi uç, aç kanatlarını.
Bir dolunay gibi parla, Filistin.