Aklımın duvarlarında gezinen kedi gibi kaçamaklardan lokmalarını toplamış.keyfini sürmek için yoluna düştüğü adımlar bir korkuyu da adrenalin ile pekiştirmek.olsun dediği gibi ayakları toprağa değdi ya yeter bencede :))
Kavhem deniz kokarken gözlerimin ucunda kısalır gider sonsuzluk. En çok da içimde birikenler benden koparken omuzlarımdaki hafifleme...bir de üstüne misler gibi abla sohbeti.tadından yenmez....acaba akşama ne olacak :)))
Kahramanlar şiirin hikayelerin dilinde büyür ve çoğalıtlar.onlar ki hayatın tokatlarını yiye yiye beslenirler .yılların üzerine ne çekersen çek ayakları hep dışarıdadır... bakalım ne kadar üşüyecek ayaklar ve kalem ... tebrikler ...
Hayat keşke hep aynı baksa, elleri aynı koksa saçlara bulaşan rüzgar hep aynı yönden esse . Keşke .... ömrün merdivenlerini çıkarken mecburiyetler iz bırakır aslında ... Gerçek bir hikayeden kaçmış cümleler zamanla kitaba dönüşür bence . Hayırlı olsun ,yolun açık olsun diyelim o halde bizde .bakalım daha neler olacak ;)