Jack London'ın kitaplarında elimi hangi hikayeye atsam insanların kötülük potansiyelinin sonsuzluğuna denk geliyorum.

Bu kitaptaki üç hikayede de farklı koşullarda aynı çıkar ve açgözlülükle karşılaşıyorsunuz. Bu tür hikayeleri uzaktan, sizinle alakası yokmuş gibi okuyup ayıplamak sahte bir tepki olurdu bana kalırsa. O yüzden her hikayede, her insanın işine geldiğinde 'doğruyu' yaptığını çok net görüyorsunuz.