alfabesi bu şiirin, törensiz cenazeleridir
göğsünde buzdan kuşlar biriktiren çocukların
bir vakit kelimeleri vardı,
nüfus müdürlüklerinde isimleri vardı
kırgın akşamlar gibi göğün bir yerinde
gözleri kaldı, görünmez,
yel esti yokluklarından
kaydı tutulmadı acılarının
bir ölümleri bilinir

lastik ayakkabılarında kaldı yürünmemiş yolları
çürük bir eylül gibi solgun ve görkemsiz
sessiz bir altyazıya gömüldü haziranları
bir ana kucağıdır ölüm uçsuz bucaksız
ve ömrün yarım bir cümle gibi kanatsız yavrum
kara toprak emzirsin ağzındaki kuşları

Birisi