İster söz ister şiir.şiirim söz oldu sözüm hikaye oldu
5 Okuyucu
0 Beğeni
0 Yorum
İster söz ister şiir.şiirim söz oldu sözüm hikaye olduşiirim söz oldu sözüm hikaye olduŞiirim söz oldu, sözüm hikaye, umudum soldu. Hayaller acı oldu, şiirim söz oldu, sözüm umut oldu. Umut hikaye oldu, şiirim söz oldu. Derdim hikaye oldu, acı içinde acı oldu. Sözüm şiir, şiirim hikaye oldu.
©kadir15Dinlemiyorum kimseyi, umursamıyorum. Dinlemiyorum, hayalleri yaparsın, onları edersin, olur gider. Dinlemiyorum artık. Kalbim kırık, hayallerim yok, umutlarım solgun. Hayallerim yıkık, umutlarım harap. Dediler mutlu ol, gül, eğlen. O da yaşıyor, bu da yaşıyor dediler. Ulan, sana olur dediler, karamsar olma dediler, hep dediler ama hiç nasıl yapılır düşünmediler. Yok işte, içimde bir umut yok, hayal yok, gelecek yok. İçimde hiçbir şey yapasım yok, yaşayasım yok. Git deseler, bu dünyada durasım yok. Güvensizlikler dünyası burası, yalan dünyası. Bana git deseler, bu dünyada durasım yok. Bu dünyada yaşanacak ne bir çare ne bir başka şey. Acı da olsa yaşanacak, yaşanacak bu dünyada. Can buradan gidene kadar yaşanacak. Git deseler, bir dakika durmam şu kahpe dünyada.
©kadir15Anla artık, acı içinde gidiyorum. İşte, bitti. Eski şiirim yok artık, eskisi kadar yazmıyorum. Umutlarım her gün daha soldu, dünüm bugünden daha vahim. Bıraktım her şeyi, boş verdim hayatı. Dinlemiyorum kimseyi, umursamıyorum. Bıraktım gençliği köşeye, yetişkinliği bıraktım, yaşlılığı, hayatı, yaşamayı bıraktım. Artık dört duvar arasında bir oda içinde mutluyum. Böyle bıraktım işte. Uğraştım, olmadı. Düşündüm, olmadı. Yaptım, tutmadı. Hayallerim bile kırılıp gittiler. Acı içindeyim şimdi, gidiyorum işte. Bitti, anla işte. Şimdi acı içindeyim, bitti, anla.
©kadir15İçimden gelen şiir, içimden gelen söz. Eskisi gibi yazmıyorum artık, boş verdim hayata, umursamıyorum artık. Sensizlikten sonra yalnızım, artık susuyorum, işte sessizim. Eskisi gibi yazmıyorum artık, içimden yazmak gelmiyor, bir söz dökülmüyor dilimden. Bir şiir yazmıyor kalem, bir kitap yazmıyor elim, bir roman. Eski şiirlerim yok artık, eski ben yok. Boş verdim hayata, umursamıyorum, kimse umursamıyorum insanlığı. Hayal kırıklığımı, yalnızlığımı, suskunluğumu, karanlık gecelerimi hatırlamıyorum artık. Geçmişi, yüzümdeki o hüzünü unuttum. Her şeyi acı içinde sessiz, suskun. Unut artık beni, ben unuttum. Acı içinde kaldım, boş verdim hayata, umursamıyorum artık. Bıraktım her şeyi, neye uğraştıysam bela oldu, uğraşmadım, peşimden geldi. Anla işte, bitti, gidiyorum.
©kadir15Bir şey yapasım yok, işte yaşayasım yok. Ne bir kitap yazasım var, ne şiir, ne de bir söz söyleyesim var. Dilimden ne şiir dökülür, ne bir söz. Kalemimle bir şiir, ne söz yazar, ne bir kitap, ne de bir roman yazar. Derdime sor beni, çaresizliğime, isteksizliğime, suskunluğuma sor beni. Sormasan daha iyi, sormana asıldım diye. İyiyim işte, yalan dedim hepinize. Kötü desem, işte anlayacakmış gibi dinlemez ki. İşte dertlerime sor beni. Derdimi derdimi anlatsam, arkamdan vurur dostum desen, hep yok olur. Sor beni, derdimi, satırlara sığmayan şiirlerime, sözlerime, yazdığım ama pek başarılı olmadığım kitaplarıma sor derdime. Sor beni, derdimi.
©kadir15Okumaya üşendiğin uzun şiir "Hatırla Beni" sor derdimi, sensizliği sor bana, derdimi sor, sensizliği sor. İstemiyorum işte, oturmak, kalkmak, çalışmak, belki de yaşamak istemiyorum. Nasılsın diye sorma, iyiyim işte, kötüyüm desek anlayacakmış gibi, anlamayacaksın işte. Derdimi söylesem arkamdan bir dost yok zaten, hemen arkamdan vurursun. Destan gibi şiir "Hatırla Beni" okuduktan sonra, üzüldüğün, okumaya üşendiğin o şiiri hatırla. Hatırla Beni.
©kadir15Dostluklar ve sıkı arkadaşlıklar10 yılda kurulan bir günde bozulur
©kadir15Gece yoktu hayallerimizde, umut çoktu bizde. Hayal çoktu, hepsi çoktu bizde. Hayal vardı bizde, parlayan yıldız hayaller, damla damla kalpler vardı bizde. Hayaller, umutlar, yıkımlar oldu, sonunda çökmeler oldu; yıktılar hayallerimizi, umutlarımız firar etti, dönmedi geri. Ne oldu şimdi? Hani vardı, hani çoktu, nerede şimdi? Gitti gençlik, söndü parlayan yıldız, damla kalpler gitti, umutlar silindi, şiirler unutuldu, sözler sustu, hikayeler konuştu, umutlar yok oldu; hani çoktu bizde, nerede?
©kadir15Kalbim kırık, acı çektiğim yerdeyim. Unutuldu acılarım, unuttular acılarımı, unuttular beni. Lafta umutlar, gazlamalar lafta. Hayaller yaparım, ederim, olur; yaparsın gerçekler. Yakar herkesi, kor gibi alev. Herkesi imkansız bir yere. Bu dünyaya geldik geleli umut yok bizde. Hayal yok, yanık çok, yıkım çok, hissizlik çok bizde. Bu dünyaya geldik geleli yok bizde ne umut, ne hayal ve bir an, ne bir gün yok bizde, yok.
©kadir15Kalbim kırık, şimdi bittiğim yerdeyim, yaşamak istemiyorum. Ama geldiğim bu dünyaya bittim ben, anla. Yoruldum işte. Kalbim kırık, şimdi gecem daha karanlık, daha yalnız, daha sensiz, daha hissiz. Gecem gündüz hatırlamam. Geldim işte dünyaya, yaşamak istemem ama geldim bu dünyaya, geldim işte. Kalbim daha kırık şimdi, daha hissizim, daha mutsuz, daha güçsüz, daha çaresiz hislerim. Şimdi kalbim daha kırık, çökmüş bir yol, yıkılmış bir ev, terk edip gidilmiş bir yer.
©kadir15sözüm yukarı dinlemez anlamaz duymaz onlarYazıklar olsun hepimize. Devlete, millete, hükümete; erkeğin çıktığı arşa, kadının düştüğü yere yazıklar olsun hepimize. Sözüm o yere, dinlemez onlar; yukarıdalar, tuzu kuru. Onların senden iyi, benden iyi, bizden iyi, sizden iyi, hepimizden iyi. Onlar yazıklar olsun hepimize. Devlete, millete, hükümete; toplumdaki bu adaletsizliğe, bu sessizliğe, bu çaresizliğe, bu suskunluğa yazıklar olsun hepimize. Bana, size, bize, hepimize yazıklar olsun.
©kadir15Derdin için yaz.Derdin için yaz, yaz şiirini, unut her şeyi, unutulan günler, geçen günler. Zindan geceler, zindan günler, geçmiş zindan, dün zindan, bugün zindan, yıllar zindan.
©kadir15Bilinmez yarın, bugün belki son kitabım, belki son şiirim. Soran olursa, yaşamadı deyin; hayatı yaşamadı, hiç sevinmedi, gülmedi deyin. Bugün bilinmez yarın ne olacak, kim bilir? Yaşamadı deyin, o aslında yoktu, unutuldu gitti deyin.
©kadir15Biz içmedik; hayallerimiz, sevinçlerimiz, umutlarımız, kederlerimiz, ruhumuz, kalbimiz, kırılan hevesimiz ve yok edilen güvenimiz içti yalancılar, sahtekarlar içti.
©kadir15Acılarımıza gündüz yetmedi, geceye düştük.
©kadir15Yalnızlık Hüzün
Yalnızlık hüzün, önce sevdiğinden ayrılırsın. Yalnızlık başlar, ailen gider, yalnızlık daha da büyür. Sonra bir hüzün çöker; ne zaman ne yapsan, yalnız kaldığında o hüzün, o sessizlik, o yalnızlık seni bırakmaz. O öyle bir yalnızlıktır ki, seni hiçbir zaman bırakmaz, mezara kadar. Ölene kadar gece vakti bir hüzün çöker içime. İçim yanar, alev alev. Yaşadıklarımı düşünürüm, onu o kadar çok sevmiştim ki, o kadar çok, hem de o kadar çok sevmiştim ki, hiç gitmeyecek zannetmiştim. O da gitti, ailem de, her hane gibi o da gitti ama yalnızlık ve hüzün gitmedi. Keder içime çöktü, geleceğini çöktü, yandığı için alevlendi her yer. Yanıyorum, alev alev. Allah bismillah, yandım. Allah'ım, yanıyorum. Bir ara var içimde ateş, ateş yakıyor beni durmadan. Alev alev, bitti artık, ciğer kalmadı. Yürek yanarak içim kalmadı. Yaşıyorum ama ölüyüm, eceli bekliyorum. Ne zaman geleceksin, Azrail?Kırılan kalbimi tamir edebilecek birileri var mı? İstediği kadar uğraşsın, kırılan kalp artık tamir olmaz. Paramparça olmuş kalbimi tamir edecek biri varsa gelsin ama tamir edemez. Artık kırıldı, paramparça oldu. Kimse tamir edemez. Sakın bana "özür dilerim" demeyi deneme, özrü kabul etmiyorum. Kabul edeli çok oldu, hepsi sırtımdan vurdu.
Acılarımıza gündüz yetmedi, geceye düştük.
Biz içmedik; hayallerimiz, sevinçlerimiz, umutlarımız, kederlerimiz, ruhumuz, kalbimiz, kırılan hevesimiz ve yok edilen güvenimiz içti. Yalancılar, sahtekarlar içti.İçim yandı, kimse söndüremez. ©Yandım.Bilinmez yarın, bugün belki son kitabım, belki son şiirim. Soran olursa, yaşamadı deyin; hayatı yaşamadı, hiç sevinmedi, gülmedi deyin. Bugün bilinmez yarın ne olacak, kim bilir? Yaşamadı deyin, o aslında yoktu, unutuldu gitti deyin.Nasıl oldu? Ben size kandım. Nasıl oldu da size inandım? Beni nasıl kandırmayı başardınız? Size yazıklar olsun. Neyin var, neyim yok, aldınız; hiçbiri acıtmadı. Daha tek acıtan hayallerim, umutlarım yıkılmış, yüreğim oldu. Yaktın özel yerime. Maddi hiçbir şey istemiyorum sizden; hayallerimi ve mutluluklarımı, yaşadıklarımızı hepsini geri verin. Maddi hepsi sizde kalsın. Nasıl inandım, nasıl oldu? Nasıl kaldırdınız beni? Bu kadar mı kolaydı, bu kadar mı kalleş? Dostlar, sizi o kadar çok sevmiştim ki, bağrıma basmıştım. Canım demiştim, canımı da almak istediniz ama canımı almadınız. Şaşırdım, demek bu kadar haindiniz. Demek arkamdan bu kadar iş çevirmeyi seviyordunuz. Beni öyle yordunuz ki, artık kimseyle ne konuşasım, ne yazasım, ne okuyasım, ne de başka bir şey yapasım var. Öldürdünüz beni.İnsanlar ve insanlık gözümden düştü, yükselen yalnızlık.Yoruldum. Hayat artık bitti, sormayın bana neden bu kadar üzgünüm. Neden kederliyim, bıktım artık, yeter, yoruldum. Eceli bekliyorum. Ne zaman gelecek bilmiyorum ama yaşıyorum. Ama neden yorulduk? İçim artık kalkacak derman kalmadı, bitti yüreğim. Yandı ciğerim, tek kalan cansız bir beden.
© Yandım, bu hayatta hep iyiler yandı, kötüler yaşadı.
© Yandım.Seviyorum seni. Seviyorum seni, o güzel saçlarını görmesem de seviyorum. O güzel saçlarını. Sen halinle güzelsin. Ne bir boya bulmaya gerek ne de başka bir şey. Seviyorum seni, anla.Seni çok sevmiştim ama sen beni bıraktın, gittin. İçimde ne fırtınalar koptu, ne yangınlar, ne seller, ne depremler. İçim öyle bir yandı ki, hiçbir zaman sönmeyecek bir yangın çıktı içimde. Ormanlarım tahrip oldu, içimdeki güneş soldu.
©yandımGeçti gitti. Nasıl geçti gittiği zaman? Çocukluğum bitti, gençliğim bitti. Güvenme gençliğine, o da bitecek, çocukluğunun bittiği gibi. Gençliğin de bitecek bir gün. Çürüyeceksin, seni de gömecekler, merak etme. Bu dünyada kalıcı değilsin, bir gün seni de gömecekler. Yandığım, nasıl bu kadar çabuk geçti? Ne acılar çektim, neler gördüm, yandım. Allah sen yardım et, yarabbi. Yoruldum, niye sormayın. Zaman nasıl geçti, geçip gitti, anlamadım. Sanki geçmiyordu benim için, bir baktım, geçti gitti.İçimde bir umut var. Akşam vakti yürüyorum sokakta. Her şey yıkılmış olsa da, her yer yıkık olsa da, yüreğim yansa da bir umut var içimde. Bilmiyorum bu umut nereden geldi. Her gün tükeniyor, her gün yanıyor içim alev alev. Umut söndürmeye çalışıyor, başaramıyor. Ne yangın umut'u durdurabiliyor, ne umut yangını. İçimde bir umut hala yaşıyorum.Dostlar, ne güzeldi o günler. Beni satmadan önce hepiniz gülüşünüzle kalbimi kırdınız. Herkese yüreğimde vardınız. İşinize yaramadığımda beni sattınız.
©Yandım.Kalbimi kırdınız, işinize yaradığında vardığınız işinize yaramadığımda az. Beni sattınız, beni bir çöp kutusu gibi kullandınız. İşinize yaramayanları hep bana savurdunuz. Bıktım sizden.
©YandımUmutsuzluğun, çaresizliğin kitabı; ister söz, ister şiir kitabı.
©kadir15Dinlemiyorum kimseyi, umursamıyorum. Dinlemiyorum, hayalleri yaparsın, onları edersin, olur gider. Dinlemiyorum artık. Kalbim kırık, hayallerim yok, umutlarım solgun. Hayallerim yıkık, umutlarım harap. Dediler mutlu ol, gül, eğlen. O da yaşıyor, bu da yaşıyor dediler. Ulan, sana olur dediler, karamsar olma dediler, hep dediler ama hiç nasıl yapılır düşünmediler. Yok işte, içimde bir umut yok, hayal yok, gelecek yok. İçimde hiçbir şey yapasım yok, yaşayasım yok. Git deseler, bu dünyada durasım yok. Güvensizlikler dünyası burası, yalan dünyası. Bana git deseler, bu dünyada durasım yok. Bu dünyada yaşanacak ne bir çare ne bir başka şey. Acı da olsa yaşanacak, yaşanacak bu dünyada. Can buradan gidene kadar yaşanacak. Git deseler, bir dakika durmam şu kahpe dünyada.
©kadir15Anla artık, acı içinde gidiyorum. İşte, bitti. Eski şiirim yok artık, eskisi kadar yazmıyorum. Umutlarım her gün daha soldu, dünüm bugünden daha vahim. Bıraktım her şeyi, boş verdim hayatı. Dinlemiyorum kimseyi, umursamıyorum. Bıraktım gençliği köşeye, yetişkinliği bıraktım, yaşlılığı, hayatı, yaşamayı bıraktım. Artık dört duvar arasında bir oda içinde mutluyum. Böyle bıraktım işte. Uğraştım, olmadı. Düşündüm, olmadı. Yaptım, tutmadı. Hayallerim bile kırılıp gittiler. Acı içindeyim şimdi, gidiyorum işte. Bitti, anla işte. Şimdi acı içindeyim, bitti, anla.
©kadir15İçimden gelen şiir, içimden gelen söz. Eskisi gibi yazmıyorum artık, boş verdim hayata, umursamıyorum artık. Sensizlikten sonra yalnızım, artık susuyorum, işte sessizim. Eskisi gibi yazmıyorum artık, içimden yazmak gelmiyor, bir söz dökülmüyor dilimden. Bir şiir yazmıyor kalem, bir kitap yazmıyor elim, bir roman. Eski şiirlerim yok artık, eski ben yok. Boş verdim hayata, umursamıyorum, kimse umursamıyorum insanlığı. Hayal kırıklığımı, yalnızlığımı, suskunluğumu, karanlık gecelerimi hatırlamıyorum artık. Geçmişi, yüzümdeki o hüzünü unuttum. Her şeyi acı içinde sessiz, suskun. Unut artık beni, ben unuttum. Acı içinde kaldım, boş verdim hayata, umursamıyorum artık. Bıraktım her şeyi, neye uğraştıysam bela oldu, uğraşmadım, peşimden geldi. Anla işte, bitti, gidiyorum.
©kadir15Bir şey yapasım yok, işte yaşayasım yok. Ne bir kitap yazasım var, ne şiir, ne de bir söz söyleyesim var. Dilimden ne şiir dökülür, ne bir söz. Kalemimle bir şiir, ne söz yazar, ne bir kitap, ne de bir roman yazar. Derdime sor beni, çaresizliğime, isteksizliğime, suskunluğuma sor beni. Sormasan daha iyi, sormana asıldım diye. İyiyim işte, yalan dedim hepinize. Kötü desem, işte anlayacakmış gibi dinlemez ki. İşte dertlerime sor beni. Derdimi derdimi anlatsam, arkamdan vurur dostum desen, hep yok olur. Sor beni, derdimi, satırlara sığmayan şiirlerime, sözlerime, yazdığım ama pek başarılı olmadığım kitaplarıma sor derdime. Sor beni, derdimi.
©kadir15Okumaya üşendiğin uzun şiir "Hatırla Beni" sor derdimi, sensizliği sor bana, derdimi sor, sensizliği sor. İstemiyorum işte, oturmak, kalkmak, çalışmak, belki de yaşamak istemiyorum. Nasılsın diye sorma, iyiyim işte, kötüyüm desek anlayacakmış gibi, anlamayacaksın işte. Derdimi söylesem arkamdan bir dost yok zaten, hemen arkamdan vurursun. Destan gibi şiir "Hatırla Beni" okuduktan sonra, üzüldüğün, okumaya üşendiğin o şiiri hatırla. Hatırla Beni.
©kadir15Dostluklar ve sıkı arkadaşlıklar10 yılda kurulan bir günde bozulur
©kadir15Gece yoktu hayallerimizde, umut çoktu bizde. Hayal çoktu, hepsi çoktu bizde. Hayal vardı bizde, parlayan yıldız hayaller, damla damla kalpler vardı bizde. Hayaller, umutlar, yıkımlar oldu, sonunda çökmeler oldu; yıktılar hayallerimizi, umutlarımız firar etti, dönmedi geri. Ne oldu şimdi? Hani vardı, hani çoktu, nerede şimdi? Gitti gençlik, söndü parlayan yıldız, damla kalpler gitti, umutlar silindi, şiirler unutuldu, sözler sustu, hikayeler konuştu, umutlar yok oldu; hani çoktu bizde, nerede?
©kadir15Kalbim kırık, acı çektiğim yerdeyim. Unutuldu acılarım, unuttular acılarımı, unuttular beni. Lafta umutlar, gazlamalar lafta. Hayaller yaparım, ederim, olur; yaparsın gerçekler. Yakar herkesi, kor gibi alev. Herkesi imkansız bir yere. Bu dünyaya geldik geleli umut yok bizde. Hayal yok, yanık çok, yıkım çok, hissizlik çok bizde. Bu dünyaya geldik geleli yok bizde ne umut, ne hayal ve bir an, ne bir gün yok bizde, yok.
©kadir15Kalbim kırık, şimdi bittiğim yerdeyim, yaşamak istemiyorum. Ama geldiğim bu dünyaya bittim ben, anla. Yoruldum işte. Kalbim kırık, şimdi gecem daha karanlık, daha yalnız, daha sensiz, daha hissiz. Gecem gündüz hatırlamam. Geldim işte dünyaya, yaşamak istemem ama geldim bu dünyaya, geldim işte. Kalbim daha kırık şimdi, daha hissizim, daha mutsuz, daha güçsüz, daha çaresiz hislerim. Şimdi kalbim daha kırık, çökmüş bir yol, yıkılmış bir ev, terk edip gidilmiş bir yer.
©kadir15sözüm yukarı dinlemez anlamaz duymaz onlarYazıklar olsun hepimize. Devlete, millete, hükümete; erkeğin çıktığı arşa, kadının düştüğü yere yazıklar olsun hepimize. Sözüm o yere, dinlemez onlar; yukarıdalar, tuzu kuru. Onların senden iyi, benden iyi, bizden iyi, sizden iyi, hepimizden iyi. Onlar yazıklar olsun hepimize. Devlete, millete, hükümete; toplumdaki bu adaletsizliğe, bu sessizliğe, bu çaresizliğe, bu suskunluğa yazıklar olsun hepimize. Bana, size, bize, hepimize yazıklar olsun.
©kadir15Derdin için yaz.Derdin için yaz, yaz şiirini, unut her şeyi, unutulan günler, geçen günler. Zindan geceler, zindan günler, geçmiş zindan, dün zindan, bugün zindan, yıllar zindan.
©kadir15Bilinmez yarın, bugün belki son kitabım, belki son şiirim. Soran olursa, yaşamadı deyin; hayatı yaşamadı, hiç sevinmedi, gülmedi deyin. Bugün bilinmez yarın ne olacak, kim bilir? Yaşamadı deyin, o aslında yoktu, unutuldu gitti deyin.
©kadir15Biz içmedik; hayallerimiz, sevinçlerimiz, umutlarımız, kederlerimiz, ruhumuz, kalbimiz, kırılan hevesimiz ve yok edilen güvenimiz içti yalancılar, sahtekarlar içti.
©kadir15Acılarımıza gündüz yetmedi, geceye düştük.
©kadir15Yalnızlık Hüzün
Yalnızlık hüzün, önce sevdiğinden ayrılırsın. Yalnızlık başlar, ailen gider, yalnızlık daha da büyür. Sonra bir hüzün çöker; ne zaman ne yapsan, yalnız kaldığında o hüzün, o sessizlik, o yalnızlık seni bırakmaz. O öyle bir yalnızlıktır ki, seni hiçbir zaman bırakmaz, mezara kadar. Ölene kadar gece vakti bir hüzün çöker içime. İçim yanar, alev alev. Yaşadıklarımı düşünürüm, onu o kadar çok sevmiştim ki, o kadar çok, hem de o kadar çok sevmiştim ki, hiç gitmeyecek zannetmiştim. O da gitti, ailem de, her hane gibi o da gitti ama yalnızlık ve hüzün gitmedi. Keder içime çöktü, geleceğini çöktü, yandığı için alevlendi her yer. Yanıyorum, alev alev. Allah bismillah, yandım. Allah'ım, yanıyorum. Bir ara var içimde ateş, ateş yakıyor beni durmadan. Alev alev, bitti artık, ciğer kalmadı. Yürek yanarak içim kalmadı. Yaşıyorum ama ölüyüm, eceli bekliyorum. Ne zaman geleceksin, Azrail?Kırılan kalbimi tamir edebilecek birileri var mı? İstediği kadar uğraşsın, kırılan kalp artık tamir olmaz. Paramparça olmuş kalbimi tamir edecek biri varsa gelsin ama tamir edemez. Artık kırıldı, paramparça oldu. Kimse tamir edemez. Sakın bana "özür dilerim" demeyi deneme, özrü kabul etmiyorum. Kabul edeli çok oldu, hepsi sırtımdan vurdu.
Acılarımıza gündüz yetmedi, geceye düştük.
Biz içmedik; hayallerimiz, sevinçlerimiz, umutlarımız, kederlerimiz, ruhumuz, kalbimiz, kırılan hevesimiz ve yok edilen güvenimiz içti. Yalancılar, sahtekarlar içti.İçim yandı, kimse söndüremez. ©Yandım.Bilinmez yarın, bugün belki son kitabım, belki son şiirim. Soran olursa, yaşamadı deyin; hayatı yaşamadı, hiç sevinmedi, gülmedi deyin. Bugün bilinmez yarın ne olacak, kim bilir? Yaşamadı deyin, o aslında yoktu, unutuldu gitti deyin.Nasıl oldu? Ben size kandım. Nasıl oldu da size inandım? Beni nasıl kandırmayı başardınız? Size yazıklar olsun. Neyin var, neyim yok, aldınız; hiçbiri acıtmadı. Daha tek acıtan hayallerim, umutlarım yıkılmış, yüreğim oldu. Yaktın özel yerime. Maddi hiçbir şey istemiyorum sizden; hayallerimi ve mutluluklarımı, yaşadıklarımızı hepsini geri verin. Maddi hepsi sizde kalsın. Nasıl inandım, nasıl oldu? Nasıl kaldırdınız beni? Bu kadar mı kolaydı, bu kadar mı kalleş? Dostlar, sizi o kadar çok sevmiştim ki, bağrıma basmıştım. Canım demiştim, canımı da almak istediniz ama canımı almadınız. Şaşırdım, demek bu kadar haindiniz. Demek arkamdan bu kadar iş çevirmeyi seviyordunuz. Beni öyle yordunuz ki, artık kimseyle ne konuşasım, ne yazasım, ne okuyasım, ne de başka bir şey yapasım var. Öldürdünüz beni.İnsanlar ve insanlık gözümden düştü, yükselen yalnızlık.Yoruldum. Hayat artık bitti, sormayın bana neden bu kadar üzgünüm. Neden kederliyim, bıktım artık, yeter, yoruldum. Eceli bekliyorum. Ne zaman gelecek bilmiyorum ama yaşıyorum. Ama neden yorulduk? İçim artık kalkacak derman kalmadı, bitti yüreğim. Yandı ciğerim, tek kalan cansız bir beden.
© Yandım, bu hayatta hep iyiler yandı, kötüler yaşadı.
© Yandım.Seviyorum seni. Seviyorum seni, o güzel saçlarını görmesem de seviyorum. O güzel saçlarını. Sen halinle güzelsin. Ne bir boya bulmaya gerek ne de başka bir şey. Seviyorum seni, anla.Seni çok sevmiştim ama sen beni bıraktın, gittin. İçimde ne fırtınalar koptu, ne yangınlar, ne seller, ne depremler. İçim öyle bir yandı ki, hiçbir zaman sönmeyecek bir yangın çıktı içimde. Ormanlarım tahrip oldu, içimdeki güneş soldu.
©yandımGeçti gitti. Nasıl geçti gittiği zaman? Çocukluğum bitti, gençliğim bitti. Güvenme gençliğine, o da bitecek, çocukluğunun bittiği gibi. Gençliğin de bitecek bir gün. Çürüyeceksin, seni de gömecekler, merak etme. Bu dünyada kalıcı değilsin, bir gün seni de gömecekler. Yandığım, nasıl bu kadar çabuk geçti? Ne acılar çektim, neler gördüm, yandım. Allah sen yardım et, yarabbi. Yoruldum, niye sormayın. Zaman nasıl geçti, geçip gitti, anlamadım. Sanki geçmiyordu benim için, bir baktım, geçti gitti.İçimde bir umut var. Akşam vakti yürüyorum sokakta. Her şey yıkılmış olsa da, her yer yıkık olsa da, yüreğim yansa da bir umut var içimde. Bilmiyorum bu umut nereden geldi. Her gün tükeniyor, her gün yanıyor içim alev alev. Umut söndürmeye çalışıyor, başaramıyor. Ne yangın umut'u durdurabiliyor, ne umut yangını. İçimde bir umut hala yaşıyorum.Dostlar, ne güzeldi o günler. Beni satmadan önce hepiniz gülüşünüzle kalbimi kırdınız. Herkese yüreğimde vardınız. İşinize yaramadığımda beni sattınız.
©Yandım.Kalbimi kırdınız, işinize yaradığında vardığınız işinize yaramadığımda az. Beni sattınız, beni bir çöp kutusu gibi kullandınız. İşinize yaramayanları hep bana savurdunuz. Bıktım sizden.
©YandımUmutsuzluğun, çaresizliğin kitabı; ister söz, ister şiir kitabı.
Yorum Yapın
Yorumlar
