tabutta kır çiçeği

Sabah âlâ
sesleri karışırdı çocukların sokağa
pencere açıp toplardım gülüşlerinden
başak sarısı saçları dans ederdi bir çiçeğin belinde
koşardı başka çiçeklerin peşinden o sevinçle

Geniş bahçelerde gürleşir köklerimiz
kokusu dağılır gökyüzüne örgülerinden
şimdi iple çekiyor bulutları gözlerim
doluyor genzime narin bir bakış
ve yanaklarımda mızıkçı yağmur

Gün artık kara
kirli bir çift el uzanmış el değmemiş bahara
bükmüş boynunu kır çiçeğinin
tohumları utanç dökmüş toprağa

Gece ninniler okunur
masallar yazılırdı çocuklara
kim sakladı çocukları saklambaç oyununda tabuta