Dün henüz çocuktular Sonra büyütüp ümitlerini Açıp kalemlerinin uçlarını Sahiden yazar oldular Dinlerken salıncaklarda masallar Bir kollarıyla can bebeklerine sarılıp Güzel rüyalara yattılar Topaç çevirirken günaşırı Misket oynarken boyuna Balonu, bisikleti bırakıp bir yana Kafalarında şiir kurdular Sapanla bahçede kuş yerine Odalarında kelime avladılar İlk şiir, ilk hikâye, ilk deneme Öğretmen, baba, amca, anne Heves, heyecan, tutku, aşk Uçurtmalarıyla birlikte umutlarını Savurup öfkeli rüzgârlara Hayatlarını roman yaptılar El kadar dergilerde şiir; Kibirli nazlı gazetelerde yazı Hâtıra defterlerinde günlük Ufak, acemi yazılar yazdılar Minik avuçlarında cümleler Küçük ceplerinde heceler Dillerinde söz, yüreklerinde sevgi Önce çocuktu onlar ama, Sonra yazar oldular…