Yağmur

Hangi leylâ aldanır bir mecnunun sesine
Kanatlarında arar yitiğini gezginler
Süvari, küheylanı hisleriyle dizginler
Kanı damlar her gece şiirin rahlesine
Ya sen, ey nazlı bahar, duyar mısın âhımı
Arıyorum yıllardır kalbinde, sabahımı

Kaçıncı yaşındasın bu sevda mevsiminde

Mihengimi bıraktım seninle tanyerine
Bütün günahlarımı alıp götürdü rüzgâr
Hangi dünyaya baksam orada gözlerin var
Sensizlik, bir denizde gömülmek en derine
Sonsuz armağanısın ruhuma, kaderimin
Kimse bilmez sen kimsin, bu soylu destan kimin

Gittin; bir defa bile bakmadan güneşime
Ruhumdan bu ateşi al bile diyemedim

Çağlayana dönüşür nehirlerden gelişin
Yağmursuz bulut gibi bakarım toprağına
Masmavi yürüyorsun kötürümler çağına
Hüznün şâhikasını kahra gömen gülüşün
Tarihin gizli kalmış yüzünü aydınlatır
Pencere seni dinler, sokak beni anlatr

Gittin suyu karanlık bir nehrin kıyısına
Yanına cesedimi al bile diyemedim