şiirle örtülür sokakta ölen her insanın cesedi. seslendirilen değil, yazılan sözcüktür hayatı kendi anlamına doğru iten / çeken. sözcük, taşıdıklarından kurtulup bağımsızlığını kanıtladıkça özgürlüğüne kavuşur şiir. sarfedilen sözcüğü önce okuru, sonra da şairi, sırasıyla savunur. ta ki sözcük, hem okuruna hem de şairine isyan edene kadar!