Mungan´ın ikinci kitabıdır Kum Saati; onun geleneksel kültürden taşıdığı ses ve söyleyiş tarzlarını en iyi yansıtan kitaplarından biridir. Kitabın ilk şiiri de öyle:
Kasr Üzerine
Kendi kavmine şair olmayan Söz´ünün hükmünden ayağ göçürür Kendi Dîvan´ına nöbet durmayan Davasın´ cengine gölge düşürür
Dilinde arzuhal yâresi yoğ ise Nice yazsan nafile kelamın yoktur Şahmeran kal´asında burcun yoğ ise Zulmün karşısında müddetin yoktur
Çilenin tansığına ermiş olmayan Gönlünü sevdaya dergâh tutmayan El yazısında kandil yakmayan Hayatın´ kitabından sayfa düşürür
Kalbine kasr kurmamış isen Asrına eşkıya olmamış isen Serez çarşısında durmamış isen Kendine çıkacak bir yolun yoktur
Çile olmaktan çıkınca emek Harami mülküne bitince hürmet Hakikat olunca zulümsüz sevmek Benim de bir sözüm kalır kasr üzerinde