"Zamana yenilmeyen bir kült eser: Küçük Prens, Türkiye’nin yaşayan en büyük edebiyatçılarından Selim İleri’nin yetkin çevirisiyle…"
Leon Werth’e
Bu kitabı kocaman bir adama adadığım için çocuklardan beni bağışlamalarını istiyorum. Önemli bir özrüm var: bu koca adam, benim yeryüzündeki en iyi dostumdur. Bir başka özrüm de var: bu koca adam her şeyi anlayabilir, çocuklar için yazılmış kitapları bile. Üçüncü bir özrüm daha var: bu koca adam Fransa’da yaşıyor, hem aç, hem üşüyor. Enikonu ihtiyacı var avutulmaya. Bütün bu özürler yetmezse, ben de bu kitabı gönül rahatlığıyla o koca adamın çocukluğuna adarım. Bütün büyük insanlar eskiden çocuktular (Ama aralarından pek azı anımsar çocukluğunu). Öyleyse adak yazımı düzelteyim: