Kanlı Topraklar

"Salkımın en irisini, en kocamanını yutacaksın. Kural bu. Fırsattan faydalanacak, çalacaksın satırı. Paraları mayaladın mı, yatıracaksın bir işe, kendin de patron olacaksın. Patron oldun mu, o zaman iş değişecek tabii... Çekilirsin kıyıya, başlarsın dinden, imandan, namustan, şereften, ahlaktan vaaza..."

Karakterlerin hepsine biraz hak verdim, fazlaca nefret ettim. Insanların birbirini her açıdan kullanmaya çalıştığı ve ezdiği bir dünya yazılmış. Tabii bu gerçekte olan bir durum. Hayal ürünü değil. Kendimizin bile dâhil olduğu ilişki türleri.

Türlü entrikalarla masum insanları öldürtmekten, hapise attırmaktan çekinmeyen karakterlerle tanışıyorsunuz. Deyyusların, arkadaşlarının arkasından namussuzluk yapmasını ve pişkince övünmelerini okuyorsunuz.

Kitabı okudukça tarihte hangi olay meydana gelmişse de, devir ne kadar farklıysa da bir grup insanın daima kansız olabileceğini anlıyorsunuz. Fakat yazılanlar sizi şaşırtmayacaktır. Çoğumuz kitaptaki türde karakterlerle tanışmışızdır hatta onlardan bir parçasını da kendi karakterimizde bulabiliriz.

Orhan Kemal'den okuduğum ilk kitap. Bence hoş bir tarzı var. Yaşar Kemal gibi, o da Çukurova'yı anlatmış. Özellikle çiftçilerin komisyoncuya verdiği mallara rağmen hiçbir şey kazanamaması ve hep hakkının yenmesi bugün bile devam eden bir problem.

"Kendini satmasını bilmiyorsun. Bu dünya öyle bir dünyadır ki, çok çalışmak para etmez. Az çalışmak, hatta hiç çalışmamak, ama çok çalışıyor hissini vermek, verdirebilmek...Gerçekten namuslu, şerefli haysiyetli olmak değil, namuslu, haysiyetli, şerefli görünmek, görünebilmektir marifet."