Hizmetçinin Sırrı

“Misafir odasına girme.” Parmak uçlarıyla kapıya dokunurken Douglas Garrick’in yu?zu? gölgelendi. “Karım… çok hasta.” Muhteşem çatı katı dairelerini gezmeye devam etsek de kapalı kapının ardındaki kadın hakkında içime korkunç bir his dolmuştu.
Fakat bu işi kaybetmeyi göze alamazdım, en karanlık sırrımı gu?vende tutmak istiyorsam olmazdı.
Geçmişim hakkında sorular sormayan bir işveren bulmak
çok zordu. Bu yu?zden Garrickler mucizevi biçimde beni şehir manzaralı çatı katı evlerini temizlemek ve ışıl ışıl mutfaklarında yemek yapmak u?zere işe aldıklarında şansıma şu?krettim.
Bir mu?ddet orada çalışabilir, istediğimi elde edene kadar sessiz kalabilirdim.
Neredeyse mu?kemmeldi. Fakat girmemin yasak olduğu misafir odasının içini hiç görmemiştim. Bayan Garrick’le hâlâ tanışamamıştım. Ağladığını duyduğumdan emindim. Çamaşırları yıkarken beyaz geceliklerinin yakasında kan lekeleri buluyordum. Bir gu?n dayanamayıp kapısını tıklattım. Kapı usulca aralandığında gördu?klerim her şeyi değiştirdi…
İşte o zaman bir söz verdim. Ne de olsa bunu daha önce de yapmıştım. Kendi sırlarımı gu?venle saklarken Bayan Garrick’i koruyabilirdim.
Douglas Garrick yanlış yapmıştı ve şimdi bu yanlışın bedelini ödeyecekti.
Asıl soru, ne kadar ileri gitmek istediğimdi…