Herkes Violet Sorrengail’in Basgiath Savaş Akademisi’ndeki ilk yılında ölmesini bekliyordu; buna Violet da dâhil. Ancak Harman, iradesi zayıf, değersiz ve şanssız öğrencileri ayıklama amacıyla yapılan imkânsız sınavların sadece ilkiydi. Asıl eğitim şimdi başlıyordu ve Violet bu eğitimlerden nasıl geçeceğini merak ediyordu. Mesele bu eğitimlerin sadece zor ve acımasız olmaları, hatta binicilerin acı eşiğini sağlamlaştırmak için tasarlanmış olmaları da değildi. Mesele, Violet’a ne kadar gu?çsu?z olduğunu hatırlatmayı şahsi görevi hâline getiren ve onu sevdiği adama ihanet etmeye zorlayan yeni komutan yardımcısıydı. Violet’ın bedeni diğer öğrencilere göre daha zayıf ve kırılgan olabilirdi ama zekâsı ve demir gibi bir iradesi vardı. Önderler Basgiath’ın ona öğrettiği en önemli dersi unutuyordu: Ejderha binicileri kendi kurallarını kendileri koyardı. Ama bu yıl hayatta kalmak için, yalnızca kararlı olmak yetmeyecekti. Çu?nku? Violet, Basgiath Savaş Akademisi’nin yu?zyıllardır saklanan sırlarını öğrenmişti ve sonunda onları hiçbir şey kurtaramayabilirdi. Ejderha ateşi bile.
Okurken çok fazla ne oluyor ya AA diyip 944 sayfa boyunca yer yer sıkılacağınız ama en çok da merak ve eğlence ile okuyacağınız bir kitap.
İlk kitap daha mı iyi di bence daha iyidi genelde uzun serilerde ikinci kitap beğenilmez bu yüzden lanetlidir Demir Alev de nasibini almış evet ama buna rağmen iyi ve akıcıydı.
Vi iğleşip geri döndüklerinde daha en fazla ne olabilir derken olanlar oluyor tabisi, bizim tayfa durur mu 2. Seneye geçmişken hadi bir daha savaşa atılalım bu kadardı bize yetmedi birileri daha ölsün derken yine gerçeklerin çıktığı Xaden ve Violet'nın yine birbirine yakınlaşıp daha fazla aşık olduğu bir kitap oldu.
Sonu bu şekilde mi bitmeliydi bence hem evet hem hayır, Vi'nin bazı prangalardan kurtulması için gerekliydi ama bir yanım da bir sonuca bağlanmamış gibi hissetti bu yüzden de bitmemeliydi diye düşündüm. Serinin sayfa sayıları gözünüzü korkutmasın derim su gibi akıp gidiyor.