İletiler

...
Aşkım da değişebilir gerçeklerim de
Pırıl pırıl dalgalı bir denize karşı
Yan gelmişim diz boyu sulara
Hepinize iyi niyetle gülümsüyorum
Hiçbirinizle dövüşemem
Benim bir gizli bildiğim var
Sizin alınız al inandım
Morunuz mor inandım
Ben tam kendime göre
Ben tam dünyaya göre
Ama sizin adınız ne
Benim dengemi bozmayınız.

Varlığımızın derinliklerini kurcalayan, sizi güçlendiren kitaplar okuyun.
Çözüm bulmanızı ve biraz daha iyi olmanızı sağlayan kitaplar okuyun.
Istediğiniz insan olmak için biraz daha çabalamanızı ve dünyada birşeyler yapmanızı sağlayan kitaplar okuyun.

&.Dr. Orison S. Murdan

EVLİLİK YÜZÜĞÜ NEDEN SOL ELE TAKILIR?
İnsanların evlenince yüzük takmaları eski Mısırlıların inançlarına dayanıyor. Milattan 2800 yıl önce Mısır'da yaşayanlar dairenin veya halka şeklindeki cisimlerin, başlangıç ve bitiş noktalarının olmaması nedeni ile sonsuzluğu temsil ettiklerine inanıyorlardı. Yüzük evliliğin sonsuza dek süreceğini simgeliyordu. Sonra bu inanç ve adet, Romalılar vasıtası ile iyice yaygınlaştı. Kazılarda o devirlere ait çok ilginç evlilik yüzüklerine rastlanılmıştır.

Evlilik yüzüğünün sol ele ve sondan bir önceki parmağa takılmasının sebebi ise modern tıbbın gelişmesinden önceki devirlere ait yanlış bir insan anatomisi bilgisidir. O zamanlarda dolaşım sistemimizdeki ana damarın sol elimizde bu parmaktan başlayıp, kalbimize gittiği sanılıyordu. Böylece buraya takılan yüzükler evli çiftin kalben bağlılığını simgeliyordu. Gerçi şimdi damarların nereden gelip, nereye gittiği biliniyor ama bu da bir gelenek olarak kaldı.

SADECE ÜZÜLEN ÇİÇEKLER DEĞİLDİ

Olmayacağını
Gelmeyeceğini
Ve bir daha hiç karşılaşmayacağımızı
Bir daha bulut altında yağmura yakalanmayacağımızı
Bile bile sıkıca tuttum senin için
Ellerimde rengârenk çiçekleri

Kuruyan ve solan
Sadece çiçekler olmadı

Ağlayan ve üzülen
Sadece çiçekler olmadı

Azalan ve büzülen
Kaybolan ve ölen
Ben oldum çiçeklerden önce
Sen gelmeyince
Varlığına bahar bakışlı yurduma
Bir daha

✓Meselci

Beni hor görme gardaşım/Sen altınsın ben tunç muyum?
Aynı vardan var olmuşuz/Sen gümüşsün ben sac mıyım?

Ne var ise sende bende/Aynı varlık her bedende
Yarın mezara girende/Sen toksun da ben aç mıyım?

Kimi molla kimi derviş/Allah bize neler vermiş?
Kimi arı, çiçek dermiş/Sen balsın da ben çec miyim?

Topraktandır cümle beden/Nefsini öldür ölmeden
Böyle emretmiş Yaradan/Sen kalemsin, ben uç muyum?

Tabiata Veysel âşık/Topraktan olduk, kardaşık
Aynı yolcuyuz, yoldaşık/Sen yolcusun, ben baç mıyım?

Çok gezmek gerek vakit varsa. İmkân varsa yeni diyarlar görmek lazım. Yeni insanlarla bir araya gelmek gerek yeni fikirler edinmek için. Yeni tecrübeler kazanmak için yeni mücadelere girmek lazım. Gerek ve lazım kelimelerine yeni cümleler eklemek elzem.

✓Meselci

Bir şarkı insanı nerelere götürüyor bazen. Tam da böyle saatlerdi, mevsim bu mevsimdi. Uyanır inerdim taş merdivenlerden. Mavi demir kapı aralanmış olurdu. Bereketin eve davetiydi bu. Kuşların neşeli sesi süzülürdü avluya. Başımı dışarıya uzattığımda akşamdan suya bırakılmış çamaşırların leğende yıkanmayı beklediğini görürdüm. Yapışırdı genzime sabun esansı.

Siyah küçük kutudan TRT türküleri yükselirken henüz demlenmiş çayın kokusu karışırdı odaya. "Uyandın mı Huri kızım" derdi rahmetli dedem. Beyaz sakalları, masal prenseslerini kıskandıran sevecenliğiyle selamlardı beni. Dolardım kollarımı boynuna. Dedem kokardım. Yoğurduğu ekmek kızarırdı fırında, yanaklarım gibi. Eski fırıncıydı dedem. Öyle derdi.

Bazı yazlar eskide kaldı, bazı tatlı anlar gibi. Bazı manzaralar sadece hatıra şimdi.