İletiler

İki heybetli ve korkunç dağın arasında; aşırı yağışlardan dolayı ağzından köpükler saçan bir dev gibi öfkeden deliye dönen derenin Ali’ye yaşattıkları akıl almazdı. Soğuk yetmezmiş gibi ayının ve derenin korkusu da eklenince şansı varmış denilebilirdi. Çünkü başına gelenler onu ölüm girdabına çekse de ... Gülfeza Abdurrahman Seyhan

Her şeyin fazlasını istedik evet!
Sevginin mesela
iliklerine dek unutulmayacak kadar.
Hele de güzel bakmayı ...
İçini ısıtacak ruhunu saracak kadar.
Oysaki yürek ,
Hasrete
hüsrana
yıkılmışlığa hapsolmuş esire döndü.
Aşk harbinden yürek,
Yaralı kurtuldu....

17.12.2016
O şehir ,
sen vardın diye değil,
Biz vardık diye güzeldi.
Sokaklar sesimizle neşelenir ,
Kuşlar yüreğimizle kanat çırpardı.
Yıldızlar biz onları izlerdik diye parlardı.
Ve
Sisin örttüğü gecede
Balıkçı tekneleri bize göz kırpardı.
O şehir ,
Sen vardın diye değil,
Biz vardık diye güzeldi.
Güneş gülerdi o zaman .
O zaman güz yalnızlığı terk ederdi şehri.
Yalnız biz kalırdık; iki bardak çay kalırdı masada .
Gözlerimiz dalarken denize,
Yalnız biz kalırdık o şehirde .

Kendine güvenen üç adam
Ve aşka susamış üç kadın.
Günlerden bir gün üç adam,
Çıkmış karşısına üç kadının .

Olur demiş üç adam , olur sevdik biz üç kadını.
Derken zaman durur yürek yanaxr.
Ve sever üç kadın da üç adamı sebepsiz.

Seneler geçer , vakit yorgun bir kış gecesi.
Üç adam sever üç kadını , hepsi çok mutlu.

An gelir değişir yürek,
Ve üç adam cam gibi kırar ,
Pamuktan da narin üç yüreği.

Üç adam , biraz tedirgin kendinden şüpheli.
Ve üç kadın hem öfkeli hem kederli.
Sene geçer , vakit tamam bir yürek yangını her yer.
Üç kadın umutsuz ...
Ve herşeyi kaybeden üç adam pişman, sabaha karşı.

Üç adam , sevdiği belli belirsiz.
Ve üç kadın aşka direnen , zamana yenik.

An gelir , kaybeder cesareti üç adam.
An gelir gücüne güç, yüreğine acı katar üç kadın.

Zaman geçer , yaralıolsada iyidir artık yürek.
Üç adam pişman,
Üç kadın düşman...

Yazmak özgürleştiriyor ruhumu.
Mürekkebim bitene kadar değil yüreğim sönene kadar yazıyorum / yazacağım.
Esir olan kelimelerim özgürlüğüne kavuşuyor hece hece.
Yaşım kadar değil acım kadar yazıyorum/ yazacağım.
Yazmak gönlümün aynasıdır,
Bakıp bakıp yanacağım ya da umulmaz akşamlarda ansızın söneceğim.